روزانهها
همه- روزی شاد برای جهان یادداشتی از محمد ذاکری
- به بهانه موسیقی هرمزگان یادداشتی از ابوذر نوروزی نژاد
پیوندها
- کیدی[نشریه اختصاصی موسیقی هرمزگان]
- کتکینگ
- کانون هنر
- هرمزگانی دات نت
- کلودنگ(درباره ی علی حبیب زاده)
- گنوغ(کلکسیونی از موسیقی هرمزگانی)
- مونا پوردریایی
- صبح ساحل
- چگونه به لیست هرمزگانیها بپیوندیم ؟
- خوابها دروغ نمیگویند
- کاپوچینو با طعم پاییز
- لاتیدان
- تحریر
- سیزدهمین دنده
- راز سر به مهر
- سی سی یو سینما
- شیدستان
- همین جوری
- شرجی
- پیتر سلیمانیپور
جدیدترین یادداشتها
همه- درباره «آخرین انار دنیا»ی ابراهیم پشتکوهی
- نسخه ششم رادیو درخت : آواهای محرم
- سهیل نفیسی در کنسرت بندرعباس چگونه بود؟
- کنسرت سهیل نفیسی در بندرعباس
- رونمایی از آلبوم گروه داماهی
- دوباره هوای نوشتن
- برنامه نود و یک شرمساری
- نگاهی به شب اول جشنواره موسیقی فجر هرمزگان
- سخنان آیت الله نعیم آبادی در نماز جمعه 3 آبان 92
- گزیدهای از سخنان منصور آرامی در صحن علنی مجلس | چهارشنبه یکم آبان
- منصفی چیست؟
- سخنان «ابوالقاسم جراره» در صحن مجلس [+فایل صوتی] | سه شنبه 30 مهر
بایگانی
- اسفند 1394 1
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 4
- بهمن 1392 1
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 1
- فروردین 1392 1
- دی 1391 1
- آذر 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 4
- تیر 1391 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 6
- شهریور 1389 5
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 8
- خرداد 1389 4
- اردیبهشت 1389 7
- فروردین 1389 4
- اسفند 1388 17
- بهمن 1388 3
- دی 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 1
- مهر 1388 3
- شهریور 1388 3
- مرداد 1388 4
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 17
- اردیبهشت 1388 5
- فروردین 1388 8
- اسفند 1387 6
- بهمن 1387 2
- دی 1387 6
- آذر 1387 9
- آبان 1387 3
- مهر 1387 9
- شهریور 1387 21
- مرداد 1387 15
- تیر 1387 4
- خرداد 1387 7
- اردیبهشت 1387 8
- فروردین 1387 4
- اسفند 1386 5
- بهمن 1386 2
- دی 1386 4
- آذر 1386 5
- آبان 1386 5
- مهر 1386 4
- شهریور 1386 8
- مرداد 1386 7
- تیر 1386 2
- خرداد 1386 7
- اردیبهشت 1386 6
- فروردین 1386 9
- اسفند 1385 6
- بهمن 1385 5
- دی 1385 15
- آذر 1385 19
- آبان 1385 4
- مهر 1385 3
- شهریور 1385 13
- مرداد 1385 5
- تیر 1385 5
- خرداد 1385 9
- اردیبهشت 1385 8
- فروردین 1385 6
- اسفند 1384 5
- بهمن 1384 6
- دی 1384 4
- آذر 1384 7
- آبان 1384 5
- مهر 1384 9
- شهریور 1384 7
- مرداد 1384 7
- تیر 1384 4
- خرداد 1384 4
- اردیبهشت 1384 6
- فروردین 1384 7
- اسفند 1383 5
- بهمن 1383 5
- دی 1383 4
درباره کنسرت حسن اقبالی و محسن آزادبخش
بسیاری از کسانی که در هرمزگان موسیقی کار می‌کنند با مشکلی به نام "عدم توازن توانایی و اعتماد به نفس" مواجه‌اند. گاهی کار موزیسین بسیار عالی است اما اعتماد به نفس برای ارائه و اجرای زنده و یا حتی ضبط شده‌ی اثر در آن فرد وجود ندارد و گاه سطح کار نازل است اما فرد مورد نظر از اعتماد به نفسی کاذب برخوردار است که باعث میشود همان کار نازل را در سطح وسیع نشر دهد و یا اجرا و طبعا صحنه‌های خارق‌العاده‌ای خلق کند!
کنسرت دیشب حسن اقبالی و محسن آزادبخش من را مواجه کرد با دو موزیسینی که اعتماد به نفس و ادعایی در حد توانایی‌شان دارند. نه در اجرای کارشان ضعف داشتند و نه دچار اعتماد به نفس و عرور کاذب‌اند. کارشان را می‌کنند و می‌روند پی تمرین‌شان به یاد گرفتن و بهتر شدن. همه‌ی اینها باعث شده بود دیشب من و کسانی که آنجا حضور داشتند یکی از بهترین اجراهای زنده در هرمزگان را شاهد باشند.
یادداشت کامل درباره این کنسرت را گذاشته‌ام برای وقتی و جایی دیگر حالا چند نکته کوتاه:
- بهترین اثری که در این کنسرت شنیدم [عشق] بود. کاری از حسن اقبالی. بر خلاف اغلب کارها که این روزها می‌شنویم و تقریبا یک خطی و نهایتا دوخطی است و یک روند تکراری را از ابتدا تا انتها طی میکند. کار اقبالی را میشود به یک درخت تشبیه کرد. با ریشه‌هایی قوی بدنه‌ای استوار و شاخ و برگ‌هایی ظریف و خوش رنگ که گستره‌ی آن را نه تنها نت‌هایی که حسن می‌نوازد که گروه تعیین میکند و همه‌ی سازها در این زیبایی نقش ایفا می‌کنند. موسیقی حتی بدون کلامش یک سیر داستانی را طی میکند و به اوج و پایان می‌رسد. اما حالا کلام محمود شجاعی هم به زیبایی و تکامل آن کمک کرده است.
- محسن آزادبخش قدرت خود را در خوانندگی به همه نشان داد و باید ظهور یک خواننده‌ی موزیسین را به فال نیک گرفت. محسن کنسرت‌های روز دنیا را می‌بیند و با ریزه‌کاری‌های یک کنسرت استاندارد در سبک خودش به خوبی آشناست. کار کاشکه به لحاظ موسیقیایی و کار "رودخونه مینو" به لحاظ قدرت خوانندگی محسن قابل تامل بود. هر چند نباید از کارهای تازه‌تر محسن هم ساده گذشت. کاری مثل کابوس که فرم‌های تازه‌تر محسن و روند رشد او را می‌توان در آن به وضوح دید.
- گرروه نوازنده‌ها درامز غلامعلی اسماعیلی(درامز)، حسین گردین (گیتار بیس)، وحید حسن‌رضایی(پرکاشن) حسین رستمی(کیبورد) و حسن و محسن گیتار الکترونیک همه یک ویژگی مشترک دارند که پیشتر اشاره کردم. خوراک‌شان موزیک است. تمرین می‌کنند دنبال یادگیری‌اند به همین دلیل تمام نشده‌اند و در هر اجرا شما می‌توانی با یک حسن‌رضایی تازه‌تر و تواناتر مواجه شوی!
- استایل نوازندگی حسین رستمی بی‌نظیر بود. او کارهای بزرگ دیگری انجام داده که به زودی درباره‌اش می‌نویسم.
+++
عکس‌ها: مجید جمشیدی
در همین باره: جغد بندری + گزارش تصویری: سامی حزنی + سی سی یوسینما
کنسرت دیشب عالی بود. بی انصافی گه از کنارشون بگذری و دست مریزاد نگی
سلام من تعریف این کنسرت رو شنیدم و حسودیم شد که چرا نیومدم ببینم
تمام توقعاتی که ازش داشتم برآورده شد
چقد همچین اتفاق خجسته ای این روزها نیاز بود
سلام باور ناکنم کاوه یغمایی بندری بخونت.سیای عزیز حسنش اتگو عیبش هم بگه. شادکام
راستش من بیشتر از این خوشحال شدم که محسن تیر خلاص رو زد و موسیقی بلوز و راک بومی رو "دوباره" در بندرعباس زنده کرد. منکر فعالیت های گروه هایی مثل مامبولیوا و حتی خیلی از گروه ها زیر زمینی و ناشناس نیستم، اما خودت می دونی تو این کشور کنسرت گذاشتن چقدر سخته! اینجا استعداد یه طرف قضیه است و پشتکار و تلاش هم یه طرف دیگه، که هم محسن داشت و هم حسن اقبالی. الان، البته بیشتر از قبل، بندرعباس حرفی برای گفتن داره. براشون آرزوی موفقیت می کنم.
احسنت به حسن اقبالی که سبک کاوه یغمائی در نظر ایگفتن واحسنت به محسن که سبک جدید که فکر نکنم کسی تا حالا به زبان بندری خومو ایخونده
وبگم سبکش خوندش مثل یارچغلو
http://ccu-cinema.blogsky.com/
برترین هنرمند سال {۸۸} هرمزگان کیست ؟
هرچند می دانم سرت اینروزها گرم است اما ...
خیلی عالیه.....
مرسی مرتضی جان....
شب خوبی هسته..
اصلا موسیقی به کنار همین که باعث ابوت به دوستان بعد از مدتها یک جا ببینیم...خیلی دوست داشتنی هستن...
توی زمانه ای که گوش دادن موسیقی خوب شده دانلود کردن و بلوتوث کردن و با هندزفری توی ایستگاه اتوبوس عاشقانه های غمگین سطحی دست دوم گوش دادن، یک موسیقی خوب حتی اگه فقط یک سر و گردن بالاتر از رقبای دم دستیش باشه، به اندازه ی کافی به آدم انرژی میده که ضعفهای اون اثر رو ندیده بگیریم. هرچند من ضعف آنچنانی نه در اجرای محسن دیدم نه در کارها.
بله سیاورشن عزیز محسن زیادی انرژی داشت
زیادی برای این فضای فرهنگی مسموم و خفه که خواننده باید تمام مدت اجرا بشینه روی صندلی پلاستیکیش و تمام انرژی شنونده از تکون دادن پا شروع میشه تا دست زدن بندری به سبک هیش و سوت زدن.
توی این کشور بی موسیقی و این دنیای بی ساز و آواز...
محسن در حد چارچوب استانداردها و خط قرمزهای دولتی و رسمی و قانونی فوق العاده ظاهر شد.
دنیای راک و بلوز، دنیای روی صندلی پلاستیکی نشستن و افکت دادن به صدا و خوندن عاشقانه های چاله میدونی کوچه خیابونی نیست.
بلوز به معنای لغوی یعنی غم و غصه و سبک بلوز یعنی فریاد زدن غم و غصه های آدمی (نه ناله کردن و زوزه کشیدن به سبک ترانه های خیابونی چاله میدونی عاشقانه ی این روزها).
مرسی برای این پست وبلاگ
برای شما و محسن آزادبخش آرزوی موفقیت میکنم
سلام
به زودی نقد کنسرت آزاد بخش و اقبالی از وبلاگ موسیقی روز هرمزگان
سلام سلام کاکای گلم
کنسرت بغل گوش مو هسته نرفتیم حیف بو
کاکا جان مه با اجازه لینکت اومکه به کتوک فقیرانه
کاکات سربزن
درود بر حسن اقبالی و محسن آزاد برای اجرای فوق الاده که با بال شکسته پرواز کردید .اینجانب حامد علی یاری به عنوان منتقد از بعضی انتقاداتی که بعد از کنسرت از نحوه و سبک اجرای ایشان گرفته شد تعجب کرده و بر ان شدم در حد خود جوابی به این انتقادات بدهم وبا هم داوری کنیم
گفته شده حسن شبیه کاوه است !!!!!!!؟ کجاش شبیه کاوه است ؟تنظیم گیتار کاوه کجا ,تنظیم حسن کجا؟ دوچیز متفاوت
استایل, مضراب زنی و.... استاندارد بین المللی است و کسی نمیتواند اشکال بگیرد
میگن حسن = کاوه به خاطر اینکه موزیک راک را نشنیده اند وتوسط
کاوه به ایندسته از مردم شناسانده شده ( یکی از کارهای بزرگ کاوه یغمایی ) موسیقی گروه دی پارپل استیو مورس استایلش راببینید واستایل کاوه را ببینید مثل مرجع تقلید است کسی که از چیزی سر رشته ندارد از کسی که سر رشته دارد تقلید میکند ,گیتاریست های بزرگ غرب حکم مرجع تقلیدی دارند البته گفته باشم کاوه یغمایی هم ادم کمی نیست
و اما خواندن ,,, به خود کاوه گفتند تو مثل پدرت ( کورش یغمایی) میخوانی کورش یغمایی بنیان گذار راک در ایران موزیکش غربی ,خط آواز ایرانی . اگر موزیک غربی (راک) و خط آواز ان هم غرب
همه اش میشود غربی پس چه چیز ان ایرانیست ؟ کاری که حسن اقبالی انجام داده فارسی را به زبان بومی (راک بندری) اورده
که بابت اینکار تشکر ویژه میکنم
و اما محسن ازاد خواننده فوق الاده , ببینید خواننده های ایرانی از جمله رضا صادقی ,چاوشی,شاد مهر,یگانه و... نمیتوانند تکنیک خوانندگی محسن را اجرا کنند
میتوانید با همه انها تماس بگیرید وبگویید برای شما بلوزبخوانند اگر توانستند من حرفم را پس میگیرم
حسن در نوازندگی,محسن در خوانندگی ,اینها در استان جلوتر از بقیه هنرمندان هستند و یک سری از انتقادات بر اثر عقده گشایی یا نبود اطلاعات بوده است
بیایید وقتی که کسی در این فضای و با این سختی از بین ما و برای موزیک ما بلند میشود از اوحمایت کنیم
بدرود همیشه مثبت فکر کن از طرف حامد
با عرض سلام و خسته نباشید؛خدمت اقای اقبالی .واقعا کارتون حرف نداشت.من که خیلی لذت بردم.فکر نمیکردم که اینقدر کارتون زیبا و پیشرفته باشه.امیدوارم موفق باشید.منتظر کنسرت بعدی شما هستیم.
باتبریک به محسن آزادبخش وحسن اقبالی عزیز وگروه مربوطه هرکاربزرگی افت وخیزهای زیادی رادربرداردمهم قدم برداشتن دراین راه است که شماراه خودرایافتیدواین راه بزودی هموارمیشود...وبنده مسرورام ازاین موضوع ....
پاینده وپیروزباشید
مخلص کاکا شادت بگردم خبراته سینگو هم دیمشو اکردن
بله کا وختی ریتم دهل کسری بشت سینگو هم دیم شوو اکنت!
کربون کدت!
سلام دوستان من که کنسرت رو ندیدم ولی آلبوم دردمه آقای آزاد بخش رو گوش کردم. از نظر ترانه ترانه ها اصلا قوی نبودند.شاید باید وسواس بیشتر و بهتری در انتخاب ترانه ها میداشتند. اصرار به بلوز خوندن در بعضی جاها زیبایی کارها رو کم کرده بود. گر چه از نظر موسیقی خوب بود. من بشخصه ۳ بار تمام آهنگها رو با دقت گوش کردم تا بتونم خوب مطمئن بشم.و مطمئنا دیگه گوش نخواهم داد .باید یک کار اینقدر قوی باشه که بعد از گوش کردن هوس دوباره و دوباره شنیدنش رهات نکنه نه اینکه یک بار مصرف بشه.شاید اجرا زنده بسیار بهتر بوده نمی دونم .البته همه اینها با تجربه و کار بیشتر عاید دوستان خواهد شد. که با توجه به استعداد خوب دوستان امیدوارم شاهد آلبوم های بهتر آنها باشیم.