بی آرام و قرار ترین خواننده هرمزگان
محمـد آرام باش ; آرام و قرار ندارد . کـار ، کارگاه موسـیقی و آمــوزش کودکان و یا تمرین وقت باقی مانده تقریبا هیچ ثانیه .
***
می خواهم با او گپ بزنم .به جرات می گویم که او از خیلی هایی که اسم در کرده اند باسوادتر است . چه سواد موسیقیایی و چه غیر آن . به جای تاریخ ومحل تولد می پرسم علت تولد ؟!؟ و او می گوید: هر انسانی ماموریتی دارد . حتی بد ها و آدم کشها .و یک مدت زمان به نام عمر تا انسان این ماموریت را انجام دهد .شاید روی همین حس باشد که دوست دارم ماموریتم خدمتی باشد . یک زمینی در خدمت زمینی ها .
***
موسیقی مثل آفتاب است . بدی ها و زیباییها را نشان می دهد . زشتیها را محو می کند .من بیشتر دوست دارم دردی را هر چند کوچک درمان کنم تا اینکه دردها را بازگو کنم .
***
شیرینی مرگ به آن نیست که گمان کنی پس از آن به بهشت می روی . مرگ از آنرو شیرین است که اگر در آتش جهنم هم بسوزی می دانی که ناحق نمی سوزی .
***
شادی یک هدیه است . وقتی انسان کار خوبی انجام می دهد . شادی به او هدیه می شود .
***
وقتی می خوانم که احساس کنم مردم دیارم باخواندن من خوشحال می شوند . هنوز وقتش نشده . در ضمن اول باید یک پدر خوب و یک همسر گرم باشم و بعد از آن آموزش کودکان و در آخر خواندن . من کار کردن در یک زمین بایر را به خوش گذرانی در یک باغ پر ثمر ترجیح میدهم .
***
وقتی به مرحوم منصفی می نگری به تو می گوید که باید با زمین و زمان پیش بروی . و در مورد اینکه عده ای اصرار دارند کارهای او دقیقا با همان حس وحال اجرا شود . من با این مساله مخالفم. هر کس حس و نوای خود را دارد و دیگر اینکه حس منحصر به فرد ابرام قابل تقلید نیست . تمام خواننده ها بیایـند و مثل ابــرام بگویند : ــ دیـر ابــو ــ اگر توانستند . فقط همین دو کلمه . مطمئن باشید نمی توانند .
***
نکاتی هست که خواننده های ما باید بیشتر به آنها توجه کنند . مثلا حرکت لب . حرکت لب خیلی مهم است . در سطح کشور ناصر حرکت لب خوبی دارد . حتی اصفهانی هم بیشتر از تارهای صوتی خود ، کار می کشد . ناصر خیلی خوب پیشرفت کرد . یکی از عوامل این پیشرفت هم اقتباس او از موسیقی هند بود . که نه تنها محدودش نکرد بلکه باعث رشد او هم شد .حتی امروز هم نشانه هایی از همان تاثیرات قدیمی در کارهای ناصر دیده می شود . مثلا:
دل اگه خونه غم شد من اگه پریشونم تا ابد من به یاد عشقت ترانه می خونم
***
محمد روهنده تنها عیبش این است که قدر خودش را نمی داند . او باید خود را جزئی از پیکره هنری استان بداند . حق او خیلی بیشتر از اینهاست .
***
تمام سعی من این است که موسیقی بندرعباسی کار کنم . دوست دارم ریتم کارهایم بندرعباسی باشد . متاسفانه ریتم بندرعباسی مظلوم واقع شده است. امروزه موسیقی بندرعباس به غارت برده می شود . وظیفه ما انتقال دانسته هایمان به نسل بعد است تا آنها با امکانات خوبی که دارند بتوانند از این میراث بزرگ استفاده کنندچرادیگران سو استفاده کنند و خودمان استفاده نکنیم . باید کار کنیم حرف زدن دردی را دوا نمی کند .
جنوب
گفتگویی با مصطفی نظری زادگان قهرمان ووشوی کشور
مسابقات ووشوی کشور سبک ساندا وانگ با درخشش ووشو کاران هرمزگانی همراه بود. در این مسابقات تیم هرمزگان به مقام چهارمی دست یافت و چهار تن از نفرات تیم به اردوی تیم ملی راه یافتند . برای تیم هرمزگان مصطفی نظری زادگان مدال طلا ، خسرو رحمانی نسب مدال نقره ، عیسی رسولی و کیانوش اصغری هر کدام یک مدال برنز به دست آوردند. در این بین نظری زادگان تنها ووشوکاری بود که توانست با اقتدار کامل همه حریفانش را ناک اوت کند .در ضمن او موفق به دریافت کمربند سلطان ساندای سال ۲۰۰۵ نیز شد
گفتگوی کوتاهی با او داشتم که در پایین می خوانید.
....................................................................
بیو گرافی: مصطفی نظری زادگان هستم متولد سال ۱۳۵۹ شهر بندرعباس. متخصص الکترونیک مخابرات دریایی. یازده سال ووشو کار کرده ام.
وضعیت ووشوی هرمزگان: خوشبختانه با برگزاری مسابقات منظم و تشکیل هیئت مستقل ووشو شاهد پیشرفت خوبی در سال ۸۳ بوده ایم.با این حال ووشو کاران استان هنوز با کمبود امکانات مواجه هستند. با توجه به استعدادهای خوبی که در رشته های رزمی داریم با سرمایه گذاری بیشتر می توان شاهد موفقیت های چشمگیری بود .
مقام ها:چهار مقام قهرمانی استان . یک نائب قهرمانی و یک مقام سومی استانی.مقام دوم قهر مانی کشور سبک شائولین لوهان چوان...یک مقام سومی در یک دوره مسابقات چند جانبه کشوری. مقام سوم مسابقات کشوری سبک چاچوان ووشو . و این بار مقام اول مسابقات قهرمانی کشور سبک ساندا وانگ ( مبارزات رینگی).
آموزش: یک باشگاه در محله هفتصد دستگاه مدرسه الزهرا راه انداخته ام که در آن سبک ساندا و مبارزه آزاد رینگی و کابرد سلاح ( شمشیر ، چوب ، نیزه، نانچائکو ) و دفاع شخصی آموزش می دهم.
جنوب...
انتشار گاهنامه فرهنگی، هنری، اجتماعی جنوب را آغاز کردیم.
بر آنیم تا در این گرما ٬ جشنی بر پا کنیم از رقص فرهنگ و هنر . آنجا که ما حرفی برای تو داشته باشیم و تو هم برای ما . و حسی از تو در ما باقی بماند و حسی از ما در تو . در آغاز آرزو داریم دستمان را به گرمی بفشاری ٬ به گرمی جنوب ...
کشف تازه در قلعه پرتقالیها...
قلعه پرتقالیهای جزیره قشم در سال ۹۹۸ خورشیدی بنا شده. به احتمال قوی این قلعه توسط اسپانیائیها ساخته شده ولی عده ای بر این باورند که پرتقالیها و نیز اندک تری معتقدند که ایرانیان این قلعه را ساخته اند. که البته هیچ کدامش زیاد اهمیت ندارد. مهمتر آن است که توسط ما دارد خراب می شود!
امام قلی خان سر دار شاه عباس در سال ۱۰۳۱به این قلعه حمله کرد و آنرا از چنگ پرتقالیها در آورد. این قلعه داری راه پله ها و دیوارهای بزرگی می باشد.جالب اینجاست که هنوز هم توپهای آن سر جایش افتاده و البته هیچ گونه تعمیری هم نشده و به مرور زمان پوسیده شده.
این قلعه هزار و پانصد و چهارده هزار متر مربع مساحت دارد. مصالح آن هم از سنگ گچ و ساروج می باشد.از قسمتهای بجا مانده و جالب این قلعه آب انبار و راه پله های کوتاه آن است.
خیلی دوست داشتم که عکسی شبیه همان عکسی که چندین سال پیش از از این قلعه گرفته شده و شاید همه آنرا دیده باشند، بگیرم ولی هر چه سعی کردم زاویه مناسبی پیدا کنم تا عکس تقریبا همانی شود که می پنداشتم ، نشد.چرا که متاسفانه و یا خوشبختانه نخل ها هم رشد می کنند.
این قلعه منظره زیبایی دارد که حتی آماتورهایی مثل من هم می توانند عکس های خوبی از آنجا بگیرند.
و اما کشف من در این قلعه...با توجه به یافته های من و دوست عزیزم بهروز ، به این نتیجه رسیدیم که پرتقالیها علاقه زیادی به خوردن ماهی برشته و آب پرتقال به همراه مشروب داشته اند. هنوز هم آثار این عمل ناشایست آنها باقی است . از آنجایی که مملکت ما جای شراب خواری نیست. می توانیم با پیگیری های قانونی از طریق دادگاه های بین الملل تعداد هشتاد ضربه شلاق به شخص اول مملکت پرتقال بزنیم. تا درس عبرتی باشد برای دیگران...