خب بازیهای جام جهانی آلمان هم برای من به پایان رسید . یک پایان تلخ . تیمی که خواست بیشتری داشت برنده شد هر چند توانش شاید کمتر بود !

Don't Cry for Me, Argentina

تیم آرژانتین بسیار یکدست و منسجم بود . خونسردی و شخصیت پکرمن در تمام تیم هم دیده می شد . تیمی بدون سرو صدا و زحمتکش . این تیم با سیستمی تازه و خلاقانه بازی می کرد که پس از این جام الگوی خوبی برای دیگر تیم ها خواهد بود .  امیدوارم پکرمن با این تیم ادامه بدهد . تا بتوانیم همچنان در زمین فوتبال هم از زیبایی لذت ببریم .

نمی خواهم درباره ی بازی با آلمان حرف بزنم . چون داغ دلم تازه می شود . فقط درباره حرکت آخر بازی که منجر به درگیری بازیکنان شد (فردوسی پور طوری جلوه داد که بازیکنان آرژانتین پس از باخت این حرکات را انجام داده اند) از دوست بسیار عزیزی کمی اطلاعات گرفتم ، که می خوانید:

یکی از بازیکنان آلمان بر روی هاینزه آب دهان ریخت و درگیری ها از آنجا شروع شد.

گویا علاوه بر آلمان در انگلیس هم برای حذف آرژانتین جشن گرفته اند . لینه کر بازیکن سابق تیم ملی انگلیس بعد از این بازی گفت : در عالم فوتبال هیچ چیزی برای یک انگلیسی به اندازه باخت آرژانتین لذت بخش نیست !

.............................................................................................

بعد نوشت : کامنت ها را که خواندم کمی حالم بهتر شد . بی شک روحیه دادن و حضور دوستان موثر بوده و در ضمن از اینکه آقای استبان کامبیاسو هم بعد از بازی آمده و برای من کامنت گذاشته احساس غرور می کنم .