یکم: تقریبا یک سال پیش مسعود درگاهی کار ساخت مجموعه بادگیرهای هرمزگان را (در چهل ویک نمونه متفاوت) به پایان رساند . یک ماه بعد از آن مصادف بود با روز جهانی میراث فرهنگی و موزه (و البته سال۲۰۰۴ سال میراث معنوی). و این روز مبارک و میمون و ... مصادف بود با اصرار مسئولین به آقای درگاهی که به مناسبت این روز بادگیرهایش را به نمایش بگذارد. و در بین این اصرارها ، قول ها و وعده هایی که اکنون عملی شدن آنها به خداوند واگذار شده است . ارزشگذاری روی این مجموعه و این وعده که ما این مجموعه را از شما می خریم و یا اینکه حداکثر تا اردیبشهت ۸۴ نظرمان را اعلام می کنیم ، مسعود و بادگیرهاش را بین زمین وهوا نگه داشته است .و جالب تر اینجاست که مسولین نه تنها برای روشن شدن تکلیف این مجموعه کاری نکرده اند بلکه در معرفی این اثر به سازمان هایی مثل یونسکو ، دانشگاه معماری و دیگر ارگانها و اشخاص هم کوتاهی کرده اند .و عجیب تر اینجاست که این اثر هنور در جایی ثبت نشده است .
دوم : کنگره شعر و قصه(؟) در بهمن ماه در بندرعباس برگذار شد . مسئولین ارشاد به مسعود پیشنهاد دادند بادگیرها را به خاطر نام هرمزگان هم که شده در نمایشگاهی جنبی در حین برگذاری کنگره به نمایش بگذارد . و از طریقی دیگر به مسعود می رسانند که اگر بیایی دویست هزار تومن هم به تو تقدیم می شود . که این حرف هم مسعود را حسابی کلافه کرده بود که : "مگر من گدا هستم ! کاش اصلا هیچ صحبتی از پول نمی کردند ." بگذریم که در پایان کنگره حتی برای حمل و نقل و جابه جایی بادگیرها هم ...
چند هفته پس از پایان کنگره با یک لوح تقدیر و یک ربع سکه از مسعود قدر دانی شد .از کسانی که هنوز فرق قصه و داستان ، مثنوی و غزل را نمی دانند بیش از اینها هم انتظار نمی رود .
سوم : مسود درگاهی سال ۸۳ در جواب سرمایه دار عربی که برای خرید بادگیرها پیشنهاد خوبی داده بود گفت:" می خواهم این مجموعه در همین خاک بماند . "
مسود درگاهی سال ۸۴ می گوید : "اگر اوضاع همین طور پیش برود این مجموعه را به موزه داران عرب هدیه می کنم . چون می دانم که آنها حداقل ارزش و قدر این کار را می دانند . "
چهارم : از تمام دوستانی که برای فرهنگ این مرز و بوم ارزش قائلند می خواهم که اگر ارگان و یا شخصی را سراغ دارید که توانایی و علاقه ای برای خرید ، ثبت و نگهداری اینگونه مجموعه ها دارند حتما وجود چنین مجموعه ایی را به آنها اطلاع دهید و یا مرا در جریان بگذارید . شاید که با کمک هم بتوانیم برای ماندن این مجموعه نفیس در خاکی که متعلق به خودش است ، قدمی برداریم .
لینک گفتگوی من با مسعود درگاهی در سال ۸۳ مثل بادگیرها
لینک مقاله مسود در باره بادگیرهای هرمزگان در گاهنامه جنوب
عکس ها از: امیر و ...