نوحه‌خوانی رضا صادقی در بندرعباس!

 رضا صادقی خواننده هرمزگانی هر سال موسم عزاداری خود را از پایتخت به بندرعباس می‌رساند و مانند سال‌های پیش از شهرت و محبوبیت فراگیرش به سبک سنتی هرمزگان نوحه‌خوانی می‌کند. این حرکت و حضور صادقی می‌تواند چندین حسن و ویژگی داشته باشد. اول اینکه او هنوز اصل خود و ریشه‌هایش را فراموش نکرده و این مهم می‌تواند در کارهای او هم تاثیر‌گذار باشد. دوم اینکه علاوه بر مسائل اعتقادی او، این نوحه‌خوانی می‌تواند یک تمرین سخت برایش باشد. نوحه‌خوانی به این سبک که سینه‌زنان باید با ریتم مشخصی که نوحه‌خوان به وجود می‌آورد حرکت کنند و سینه بزنند، قدرت و دقت زیادی می‌طلبد. اگر نوحه‌خوان ضرب خود را حتی برای لحظه‌ای گم کند همه چیز بهم می‌ریزد. در سالهای پیش از انقلاب موزیسن‌های هرمزگانی سهم بسزایی در نوحه‌خوانی‌ها و دیگر سنت‌های موسیقیایی آیینی داشتند. از آن جمله می‌توان به استاد علی حبیب‌زاده و شادروان ارسلان عطایی اشاره کرد. البته ارسلان عطایی تا آخرین سال‌های عمرش هم درتعزیه‌خوانی حضوری ثابت داشت. مزیت سوم نوحه‌خوانی رضا صادقی این است که دوستداران او در بندرعباس بدون پرداخت هزینه‌ای می‌توانند اجرایی زنده از او ببینند! اجرایی که هیچ کس بر خلاف اجراهای کنسرت نمی‌تواند آن را لغو کند!    

 

  صادقی در آخرین گفتگویی که از او در کیدی ـ‌نشریه موسیقی هرمزگان‌ـ منتشر شده بود در مورد نوحه‌خوانی هم حرف‌هایی داشته است. 

 شاید بخشی از موفقیت شما به لحاظ آشنایی با گوشه‌هایی از موسیقی آیینی اینجاست که حتی در کارهای فارسی شما هم نمایان است. به عنوان مثال استفاده از تحریرهایی که در نوحه‌خوانی هرمزگان هست.  
بله غیر از این هم نمی‌تواند باشد. من آوازخوان نیستم. نمی‌توانم چَه‌چَه بزنم. مقام‌های ایرانی را می‌شناسم ولی نمی‌توانم اجرا کنم. اما مقام‌های فولکلور جنوب را هم می‌شناسم و هم می‌توانم اجرا کنم. خب از این ویژگی در موزیک فارسی هم استفاده می‌کنم. مثلا تحریرهایی که در تعزیه‌خوانی داریم. در همین آلبومی‌که قرار است به زودی منتشر شود به نام "چقدر سخته" از بحر طویل استفاده کرده‌ام که ما در "واحد" داریم. شناخت این فضاها خیلی کمک می‌کند.
ریتم ما سوپر مامبوست. چیزی که دنیای امروز به آن گرایش دارد ولی ما از قبل این را داشته‌ایم. شما کار "ناصریا"ی آقای عبداللهی را گوش کنید. چرا این کار گرفت؟ به خاطر لحن و ریتم.
یک ریتم اکتیو و پُر. چون ریتم در گوش ما هست. بچه‌های خردسال هرمزگان می‌توانند ریتم بزنند.
در ایام عزاداری به بندرعباس می‌آیی و در  محله‌ات نوحه‌ می‌خوانی و اتفاقا جوانان خوب استقبال می‌کنند. خود شما در نوحه‌خوانی از چه سبکی استفاده می‌کنی؟ من در نوحه‌خوانی بیشتر فضاهای تحریری و لحنی میناب را استفاده می‌کنم  که مقداری پیچیده‌تر از تحریرهای بندرعباسی است. نوحه‌خوانی با خوانندگی خیلی متفاوت است. شاید در یک مراسم عزاداری چهار نوحه بخوانی هر کدام از این‌ها با یک  لحن خاص است. یکی ماژور است یکی مینور. حنجره هر لحظه باید برای هر اتفاقی آماده باشد. قدرت ما بندری‌ها از همین‌جاست. [متن کامل این گفتگو] 

[ویدئویی از نوحه‌خوانی رضا صادقی]  

[لینک در بالاترین]