سینا نیری بسیت و سه سال دارد . متولد مشهد ، ساکن تهران و دانشجوی دانشگاه رشت در رشته کشاورزی . یک سال و نیم است که کار با گِل را آغاز کرده است . هر چند کارها رگه هایی از اکسپرسیونیزم در خود دارند ولی می گوید در قید هیچ چیزی نیستم و خودم را محدود به چیزی نمی کنم تا کار خودش باشد و برای همین من هم هیچ تغییری ایجاد نمی کنم . سینا بیشتر حرف نمی زند و من هم بیشتر حرفی نمیتوانم بزنم . کارها را ببییند و نظرتان را بنویسید که سینا خیلی مشتاق است نظرات دیگران را درباره کارهایش بداند .
سلام (: جایی از اینجا بهتر برای تشکر از لطفی که به من کردی پیدا نکردم (: ممنون.. امیدوارم همیشه شاد باشی
سلام در وبلاگ دیگری شما را یافتم واز عکس ها وحشتناک لذت بردم با یه غزل تازه مهمانی میدهم و اگر در لیست دوستانت قرار بگیرم خوشحال چون احتیاج به راهنماییت دارم باشد تابعد
سلام خوبین ؟
وبلاگه زیبایی دارین با تبادل لینک اگه موافقین به من
خبرشو بدین ممنونم
خدانگهدار
اول از همه از طریق این وبلاگ سلام به سینا پسر عموی عزیزم
هم واقعن خوشحال شدم تو رو توی دنیای مجازی دیدم و هم خوشحال تر شدم وقتی شور و اشتیاقت رو توی کار مجسمه دیدم. من از هنر مجسمه سازی چندان چیزی نمی فهمم ولی بعضی از کارهات باهام ارتباط نزدیکی برقرار کرد. اما بنظرم بعضی از کارهات مخصوصن اونایی که انتزاعی تر بنظر می رسن از حالت تزئینی صرف خارج نشده اند. نمی دونم...شاید هم نظر من اشتباه باشه ولی من در بعضی از کارهات یه رگه ی تزئینی صرف می بینم. اما بطور کل چون کارت خیلی تجربی هست من تحسینت می کنم. از چند تا از مجسمه های بزرگت هم خیلی خیلی خوشم اومد.
به امید دیدار در دنیای واقعی!
یا حق
سلام!
خیلی خیلی قشنگان این مجسمهها... البته من از اون کاملها بیشتر از اونها که فقط سر ان خوشام اومد... واقعا قشنگان... مخصوصا سومی... و همینطور یکیمونده به آخری!
منظورم چهارمی بود... نوشتم سومی
سلام
کارهای خوبی داره این آقا سینا
حالا این نظرات را تو وب سایت خودش بنویسیم یا تو وبلاگ تو؟
موفق باشی.
آقای سینا فرمودند که خودشون رو مقید به هیچ چیزی نمی کنن. اما من فکر می کنم ایشون خواه ناخواه درگیر یک چیز هایی هستن . عادت عمومی ما از دیدن مجسمه بی شک انتظار هایی رو باعث می شه که رد پای پاسخگوییش رو می شه توی کار دید. در کارهای آقای سینا . انسان در مرکز توجهه . بالاخص سر و نیم رخ چند وجهی .من همه کارهاشون رو ندیدم ولی آیا چیز مهمتری در دنیا و جود نداره ؟ البته من کارهای ایشون رو واقعاْ پسندیدم . ولی توی همه کارها احساس می کردم که یک چیزی کمه . من دوست داشتم قطره های عرق رو روی پیشونی اون مرد مجسمه آخر ببینم . توی چهره همه مجسمه ها فقط دو حس رو می شد دید : نا امیدی و بهت . من دوست داشتم ترس و شرم رو ببینم . آیا نمی شه مجسمه پنگوئنی رو ساخت که مرده / یا کشته شده با تمام خون هایی که داره از بدنش می ره ؟ یا عرق پیشونی و گردن یه پیرزن مریض رو ؟ یا اولین نگاه یه بچه به تخته سیاهو ؟ به هر حال از آقای سینا و کارهای قشنگشون به خاطر همه حسی که به من دادن ممنونم . از پراکنده گویی هام متاسفم . و برای ایشون پیروزی اطمینان اراده و احساس رو آرزو می کنم . منتظر بقیه کارهاشون می مونم.
سیاورشن عزیز سلام.اول اینکه اگر مایل بودی معنای دقیق اسمت را برایم بنویس و دوم ٬ازکارهای سینا خیلی خوشم آمد البته دوتا از عکسها باز نشد٬من گرافیک خوانده ام ولی بیشتر از رشته ی خودم با گل آشنا هستم . درباره ی کارهای سینا باید بگویم یک نوع خلوص در بعضی از اشکال وجود دارد که بسیار ملموس است ولی باید مراقب باشد که به دام تکرار نیفتد.از قول من به او تبریک بگو چون من در سن چهل سالگی هنوز تمرین دفرماسیون می کنم تا به آن گره های درونی چیره شوم ٬شاید سینا نیری( بهرام دبیری )بعدی ایران باشد.موفق باشی.
سلام....من که عاشق کارای سینا شدم...خودشم می دونه
کارهای خیلی زیبایی بود. از دیدنشون لذت بردم. کامنت صبرا برام جالب بود! این آقا سینا رو از کجا پیدا کردی؟ آشنا هست؟ بندریه ؟
سلام عزیز خوبی از مطالب خوبت ممنون عزیز تا بد خوش باشی
سلام . مسابقه طراحی قالب شروع شده ... حتما ببینید و در صورت امکان /انرا در وبلاگ خود معرفی کنید تا شرکت کننده های بلاگ اسکای زیاد تر بشن ... موفق باشی
سلام .. از همه متشکرم مخصوصا آقای سیاورشن که باعث این آشنایی ها شد!! اول از همه اینو بگم که من خودم از کترهای خودم اصلا راضی نیستم بجز لذتی که در موقع ساخت بردم! بهمین دلیل هست که تا کنون نمایشگاهی نداشتم! و ورود به این جهان مجازی اولین ارطبات من با مرئم و هنر دوستان هست !! من چون همه ی این کارهارو در تنهایی و بدون وجود هیچ راهنمایی انجام دادم شدیدا محتاج راهنمایی های شما هستم ! مخصوصا انتقادات که مسلما میتونه سازنده تر باشه !! خیلی خوشحال میشم اگه تمایل داشتید من و به لیست دوستان یاهو تون اضافه کنید .. علاقه مندم با کسانی که احساس منو حس میکنن بیشتر آشنا شوم ! و در کارهایم راهنمای من باشند! با سپاس..
از عکس ها لذت بردم.
در آن ها نمودی از وحشت و تنهایی بشری دیدم .نمی دانم این دریافت درست است یا نه ؟اما زیبایی محسور کننده ای داشت.
راستی کم پیدایید؟
اون مجسمه مادر و فرزند جالب بود هر چند کلیشه ای شده ولی جزئیاتش باعث شد کمی فرق داشته باشه و به دل بشینه. کاش سینا نیری بیشتر از خودش میگفت هر چند آثارش به اندازه کافی گویا هستند.
نات بد
اینها فوق العادهاند اما آیا اسم ندارند؟ احیانا اگر دارند میشه ذکر کنید؟
من هم نیاز دارم اسم کارها را بدونم / کمک می کند که به فکر هنرمند نزدیک بشیم / این کمبود "توضیح" را انگار همیشه داری، سیاورشن جان / برخی کارها واقعا دیدنی اند / و قابل تامل / ترس، شرم و تنهایی مهلک در بسیاری از کارها هست / کار زیبایی ست حرف زدن با گل / با تبریک با سینا معیری / و تشکر از سیاورشن.
چقدر عکس های قشنگ اینجا هست
اول از صاحبخانه که مرا به نمایشگاهی خصوصی برد ممنون / بخصوص که با سازنده هم می شود در دم حرف زد / هر دو در کاری که دارید موفق باشید که دیدینش جالب بود و احساسش هم // سینا جان از تجربه هایی که بکار خودم خوب آمده می گویم که شاید خواندن نمایشنامه و یا داستانی و ساختن فیگورهای آن از احساسی که به آنها پیدا کرده ای تجربه خوبی برای یافتن نهفته های درون خودت باشد / قبل از اینکه در گیر سبک و بازار شوی / البته اگر هنوز هم میل تجربه در تو بی قرار است ...
سلام .. باز هم تشکر میکنم از همه (: در مورد بی نام بودن کارها بگویم که من در تا کنون نتوانستم نامی انتخاب کنم که با حسم همراه باشه ! البته عیب در زبان من است و همیشه در گفتن ساده ترین حس نا موفق بودم ! اما خوشبختانه دستانم جای زبان اینکار را برایم میکنند.. پس بهتر است سکوت را انتخاب کنم تا زبان کار را خراب نکند .. همچنین خوشحال میشوم از ایجاد ارتباطی نزدیکتر با هم حسهای خودم (:
با سپاس..
سلام
از کارت خیلی خوشم اومد
عکسو خیلی قشنگن
امیدوارم دوباره بتونوم از ای عکسو تو وبلاگت ببینوم
وبلاگ قشنگی داری لطفا یکمی از مهرشاد بنویس
سینای عزیز چیزی که تو کارت اول از همه توجه من رو جلب کرد، بازی نگاه، بود. مجسمه ها و صورتک های مردها و نگاه آشفته، گاه ی پریشان و مضطرب. از نیم تنه ی مادر و نوزادش خیلی خوشم اومد. زنان چهره هاشون پوشیده است یا دمرو هستند.شاید یه نوع یادآوری و یا اشاره به وضعیت زنان. البته این حس منه. در کل برات آرزوی موفقیت می کنم و مطمئنم آینده ی پرباری در پیش رو داری. اگر تونستی به سایت Camille Claudel مجسمه ساز مطرح فرانسوی اواخر قرن 19 و اوایل 20 سر بزن. خواهر نویسنده ی معروف فرانسوی پل کلودل هستش. ظرافت و دقتی که در چند تا از کارهات هست نشانه ی یک روح لطیف و به نظر پر تلاطمه. ممکنه اندازه ی دقیق کارهات رو هم به من بگی؟ اگر کارهات رو روزی برای فروش گذاشتی، لطفا به من خبر بده. موفق باشی
ممنون از سیاورشن گل خودمون با این وبلاگ پر و پیمان!
هر بار که اومدم کامنت بذارم کامپیوترم یه بلایی سرش اومد. چند بار تا حالا این صفحه رو باز کردهام و نشده چیزی بنویسم. اصلا به قول صبرا حسم پرید.
دفعه اولی که اینجا رو دیدم برام عریانی احساس آقای نیری خیلی جالب بود. چیزایی که همهی ما در درونمون حس میکنیم و به هزار دلیل سانسورش میکنیم. چیزایی که فقط حس میشه و نمیشه وصف کرد.
توی نمایشگاه حجم که بودیم با خودم فکر میکردم کاش خالق همهی این آثار اینجا بودن و میشد و باهاشون راجع به اثرشون بحث کرد و ببینیم همون چیزی رو که ما درک میکنیم منظورشون بوده یا نه. ولی الان میبینم اصلا اون حسی رو که دارم نمیتونم بیان کنم. خب شاید به همون علته که خود هنرمند به جای نوشتن به سمت کارای دیگه رو میاره.
یه خلاصه میگم امیدوارم اگه بد فهمیدهام آقای نیری ناراحت نشه و بهش برنخوره.
تصویر اول: یه زن که فقط هست که باشه. مثل اکثر زنهای دیگه که تو بودن خوشون کش میان و یه روز بی دلیل تموم میشن.
تصویر دوم و سوم هیچ حس خاصی رو بهم القا نکرد و حتی قشنگ هم نبود.
تصویر چهارم: حس آرامش. آدم حس میکنه همین الان تو بغل مادرشه و داره شیر میخوره. این اثر محبت مادری رو با همهی عمقش نشون میده.
تصویر پنجم: رنج و زجر. رنجی که آدم از وجود خودش میکشه و حتی نمیتونه فریاد بزنه. زجری که فقط تحملش میکنه و ازش نمیتونه فرار کنه.
تصویر ششم: خودارضایی بدون لذت.
تصویر هشتم: فلاکت و بدبختی. استیصال.
تصویر نهم: هرزهگی.
سلام از خانوم مریم و ناز خاتون برای نظراتشون تشکر میکنم ! و بگم توصیف مریم خانوم در مورد کارها من را به فکر فرو برد ! خیلی جالب بود چون من به این سادگی قادر به توصیف نیستم ! اگر در مرد کارهای دیگرم در سایت امنظر بدین متشکر میشم !
این چه طرز مطلب نوشتن است مگر نمی دانی اینجا ایران است چرا هر چرتی را به نام هنر به خورد مردم میدهید
شما آقای سیاورشن یک روز از تئاترهایی می گویید که چیزی نفهمیده اید آنوقت می آیید از مجسمه هایی می نویسید که سروتهش پیدا نیست و قباحت از سرو رویش می بارد
لااقل تو که ادعای بندری بودنت می شود از هنر استانت دفاع کن نه از یک آدمی که معلوم نیست کیست و چیست و از کجا آمده برادر ..........
سلام ...اینجا ایران نیست اینجا دنیاست دوست من ، انگار تازه با فضای وب آشنا شده ای؟...من تا کنون درباره تئاتر نظر نداده ام و فقط نقل قول کرده ام ...می توانید چندباره بخوانید و ... اصلا نفهمیدن تئاتر چه ربطی دارد به سر و ته مجسمه ؟ رک و راست بگو از چه ناراحتی؟ کاش کمی جسارت داشتی و می رفتی سر اصل مطلب ...قباحت کجا بود؟ مگر من در مورد مجسمه ها چه نوشته ام ؟...چطور از هنر دفاع می کنند ؟ ....چرا به من دستور میدهی؟...من ازادم هر چه بخواهم بنوسیم ...تا به حال هم سعی داشته ام به اندازه توانایی ام از فرهنگ و هنر هرمزگان بنویسم که فکر می کنم خیلی بیشتر از توانایی اندکم نوشته ام ....نه شما و نه هیچ کس دیگری حق ندارد به من دستور و حتی پیشنهاد بدهد که چه بنویسم ...در باره جمله اخرت هم چیزی نمی گویم چون برایم هیچ ارزشی ندارد .هیچ!!!
خیلی تند مطلب عوض میکنی توی همه وبها نظرت رو میخونم اما خیلی عجولانه نظر میدی کمی محافظانه تر بنویس .موفق باشی.
باسلام. مجسمه رو به دلیل سه بعدی بودنش نمیشه بوسیله عکس اون هم فقط از یک زاویه مورد تحلیل و بررسی قرار داد.بعضی از آثار که صورتک بودنشون کاملا واضح است ولی بعضی دیگه اصلا مشخص نیست که مجسمه هستند یا نقش برجسته / کارهای این دوستمون چون نشات گرفته از احساس شدیدی هست میتونه در رده سبکی اکسپرسیونیزم قرار بگیره / از اونجایی که از روی عکسهای یک مجسمه نمیشه در مورد خود اثر نظر قطعی داد زیاد حرفی نمیزنم . بیشتر آثار به لحاظ حسی بیننده رو جذب میکنه اما به عقیده من از نظر فنی ناهماهنگی هایی درشون دیده میشه / مثلا اغراقهای نابجا در دستهای اولین مجسمه (حجم) / دراز بودن بیش از حد بالاتنه نسبت به پایین تنه و از اون بدتر کشیدگی زیاد از حد بازوها نسبت به ساعددستهای این اثر خیلی توی ذوق میزنه . به نظر بنده صاحب اثر هیچ جوری نمیتونه این اغراقهای نابجا رو در اثرش توجیه کنه . اما باز هم بگم آثارش از لحاظ حسی تا حدودی موفق هست . اثر ((مادر)) مشخص نیست مجسمه هست یا نه . یعنی اینکه از زاویه پشت هم باید دیده بشه یا نه ؟ کاش دوستمون از مجسمه هاش از زوایای دیگه هم عکس گرفته بود . همین اثر ((مادر )) بسیار زیباست و تحسین بر انگیز . از آقای نیری تشکر میکنم . و موفق باشی
سیاورشن جان
کار بسیار زیبایی را معرفی کردی نازنین...
سلام سیاورشن عزیز
خیلی از این مجسمه ها لذت بردم
منم با نظر خانوم صبرا تا یه جایی موافقم و یه جایی خوندم که تاکید روی سر نشانه اینه که شعور رو مهمترین وسیله انسانی میدونن
من از مجسمه سازی سررشته ای ندارم. بلد نیستم . از سبکهاش هم سر در نمیارم. ولی می دونم که اینا به نظرم خیلی قشنگ اومدن. خیلی قشنگ و یه جورایی یه حس خاص رو به آدم انتقال میدن. سازنده اش هر کی که هست انشالله موفق باشه.
کار های جالبی است .ممنون که معرفی کردی
فکر میکردم ظرفیت انتقاد را داری .متاسفم ا
گر میدانستم اینگونه فریاد میزنی هرگز نظر نمیدادم. بهر حال من نه امریه صادر کره ام ونه ...فقط حرف دلم را زدم سعی کن با واقعیت ها کنار بیایی چون من دلم نمیخواهد وبت را تعطیل کنند انهم برای یک اشتباه غیر منطقی....به من سر بزن تا بیشتر با عقایدم اشنا شوی////هو الباقی
سلام ...همیشه نقد را بیشتر از تعریف و تمجید به جا و نابجا دوست داشته ام ....ولی نمی توانم نوشته های تو را نقد بنامم... به من گفته ای گه ظرفیت انتقاد را ندارم ولی خودت برای نقدی که بر حرفهایت نوشته ام نالانی...این جمله ات خیلی جالب است (فقط حرف دلم را زدم سعی کن با واقعیت ها کنار بیایی چون من دلم نمیخواهد وبت را تعطیل کنند انهم برای یک اشتباه غیر منطقی) یعنی واقعیت حرف دل توست و ما باید با ان کنار بیاییم والا وبلاگمان مانند یک نانوایی که بهداشت را رعایت نکرده تعطیل می شود ؟...ببین عزیزم نانوایی و وبلاگ با هم تفاوتهای زیادی دارند که اینجا نمی شود گفت ...خلاصه بگویم اگر به من ناسزا هم می گفتی خیالی نبود ولی تو در وبلاگ من به شخص دیگری توهین کرده ای و من نمی توانستم ساکت بمانم ...البته میدانم قصد توهین هم نداشته ای و بیشتر اسیر یک باند بازی کودکانه شده ای ...من از این بازیها متنفرم ...کارهای مهمتری دارم ...گفته ای از هنر استانت دفاع کن و بعد با جمله ی نژادپرستانه ات هر چه ادب و فرهنگ است را ...بگذریم ...از کوزه همان برون تراود که در اوست...شاد باشی
آقای سیا ورشن بسیار جالب بود وخصوصا در همه آثار شرم زنها تصویر شده نمیدانم حسی خوبی بود اینکه کسی بتونه ایقدر خوب به احساساتش و تفکرش حجم بده امیدوارم همیشه پیروز باشه.
مرسی از محبت شما با طراوت بمانی
یادم رفت بپرسم ایا قبلن شما را دیده ام یا نه
سلام ـــــــ از دیدن اینکه یک هنرمند رو معرفی کردید خوشحالم ــــــــ من به خود ایشون هم گفتم که کارشون فوق العاده هست ــــــــــ خصوصا چهره هایی که بیشتر مرا به سبک سورئال میبرد ــــــــ موفق و پایدار باشید.
من به روزم.........
ممنون
سلام
مجسمه های زیبایی است مخصوصا آن دماغ بزرگه
اون ایی که هم دوتا گذاشتی فکر کنم خودت بیشتر دوست داری
من هیچ شناختی راجع به هنر مجسمهسازی ندارم کار با گل که دیگر هیچ.هر قدر در کارهای شما بیشتر دقیق میشوم فکر میکنم بیشتر میفهمم.با این حال نهایت تلاشم را کردم ولی مطمئنا کافی نبوده.
کار خوب ادم رو سر حال میاره . دوست دارم مخلوق این اثار بیستر اشنا بشم
سلام........کارها بسیار زیبا بود و پر از حرف.....برای اقای نیری ارزوی موفقیت می کنم
سلام امیدوارم که حا لت خوب باشد زیاد اهل نوشتن وعلاقه
زیادی برای نظر دادن نیستم
ولی ....... کارسینا بد نبود
سلام.اگه ناراحت نیستی به من هم سر بزن راستی چرا مطلب جدید نمیزاری و........
سلام
هم دلم برات تنگ بودن و هم خیلی گپ به گفتن امه برات باش تا بعد