با شروع ماه محرم هرمزگان هم رنگ و بوی دیگری به خود می گیرد . جوانان پر شور این دیار به عشق سرور آزادگان رخت سیاه به تن می کنند و ...
شاید نیاز به گفتن نباشد که عزاداری هر چند نمایشگر یک قضیه باشد باز هم با تاثیر از فرهنگ و آداب آن منطقه ویژگی های خاص خود را داراست .
سینه زنی ها در جنوب ایران شباهت های زیادی به هم دارند ولی به جز تفاوتهایی که در حرکت بدن و قدم ها دیده می شود . فرق اساسی سینه زنی هرمزگان با دیگر مناطق سر ضرب بودن آن است . در اینجا ضرب حتی از لهجه هم مهمتر است .در دیگر جاها مثلا خوزستان تکیه بر حزن آور تر بودن نوحه بیشتر است ولی در هرمزگان ضرب ، تکنیک و گام بالای صدای نوحه خوان در درجه اول اهمیت قرار دارد . یک ضرب آهنگ معنوی .
والبته درهمین هرمزگان هم تفاوتهایی دیده می شود . سینه زنی بندرعباس با میناب و رودان یکی نیست . و حتی این تفاوتها در منبرهای بندرعباس هم دیده می شود .
منبر کرتی برگذار کننده بهترین و منسجم ترین مراسم سینه زنی در بندرعباس بوده .حضور نوحه خوانان ماهر ، یک بانی خوش برخورد و با سیاست به نام خالو عیسی و نیز همیت کسانی که همیشه یک پای ثابت مراسم هستند ، باعث این امر بوده است .منبر کرتی را به علت وجود درخت کرتی بزرگ و کهنسال میان آن از قدیم به این نام خوانده اند . در ابتدا مراسم تعزیه خوانی هم در این منبر اجرا می شد که بعلت بروز مشکلاتی از خیر آن گذشتند. ولی کمی آنطرف تر در منبر گپ برادر ناتنی خالو عیسی یعنی ملا ممد ( محمد ژیانفر ) ، حساسیت زیادی در اجرای تعزیه دارد . بطوری که تعزیه منبر گپ پر بیننده ترین تعزیه بندرعباس است .
تعزیه هم موسیقی خاص خود را دارد . موسیقی سازی که کاملا حال و هوای بومی به خود گرفته است.این موسیقی در صحنه های مربوط به نبرد ها تعزیه را همراهی می کند و البته شاخص ترین نقش موسیقی در جلسه ای است که حنابندان حضرت قاسم برگذار می گردد . موسیقی آوازی آنهم علاوه بر موسیقی نواحی ، مبتنی بر موسیقی آوازی در ردیف دستگاهی می باشد . که امروزه هیچ کدام آنها به شکل صحیحی توسط شبیه خوانان جوان رعایت نمی شود و اغلب آنان با یک نوای من در آوردی نسخه هایشان را می خوانند . شبیه خوانان قدیمی ، مشکلات روزمره زندگی و نداشتن تمرین کافی را دلیل این امر می دانند .
***
از هر چه بگذریم همین که عده ای هنوز برای این مسائل مذهبی ،فرهنگی اهمیت قائل هستند و در برگزاری هر چه بهتر آن تلاش می کنند . خود جای تقدیر فراوان دارد .
سلام
از اینکه یکی از منابر شهرو تا حدودی مختصر به دوستانت معرفی کردی متشکرم،شاید بعضیها بخوان با نوع عذاداری هرمزگان اشنا بشن ،کار جالبی بود.
موفق باشی
خدا توفیق هادیت امسال محرم هم اتیمن منبر کرتی سینه ازنیم کا .
منبر گپ و منبر کرتی ...یادم باشه اگه شد برم...
راستی منبر به حسینیه می گن اینجا،آره؟
توضیحات جامع و کاملی بود
زنده باشید
سلام سیاورشن عزیز بسیار عالی ......از زحماتت برای شناسوندن فرهنگ شهر گرم تشکر می کنم دوست عزیز خدانگهدارت
جالبن . ما که خومو هیئت موهستن . ولی واجب بو که یه سری به ممبر کرتی هم بزنیم .
khodemoonim alan dige hichkas vaghean arzesh ghael nist o hamash be khatere dalayele dige in kararo mikonan
نازنین با درود!
لذت بردم از مطلبت. موسیقی در تار و پود مراسم آیینی جنوب تنیده شده. دمام٬ مقدس ترین نوای روح آدمیان تفدیده در هرم آفتاب این دیار٬ قرنهاست که کوبیده می شود تا زار(اهریمن) رانده شود. سرخ و سپید در آیین این دیار هنوز در جدالی بی پایانند تا نوای سنج تشجیع کنند حقیقتی را که در مناسک این قوم هماره ستایشش می کنند در نبرد با سیاهی(سرخی).
ای کاش عکسهایت بیشتر بودند. می دانی که کارهایت را دوست دارم.
ای کاش در کنار توصیف قشنگت یک فایل صوتی هم میذاشتی چون برای من که سرحدی هستم شنیدن اندکی از عذاداری امام حسین توسط مردم خونگرم بندر اون هم هزاران کیلومتر دور از وطن خیلی ارزش داره.
ممنون از زحماتت
سلام سیاورشن گرامی ادرسی که بالا برایت می نویسم سایت جدیدی است که به سایتهای بندری اضافه شده
منطقه سورو با قدمت تاریخی خود نا ناشناخته مانده .
شاید این سایت بتونه در اینده گوشه ای از تاریخ و فرهنگ این منطقه و در نها یت بندر عباس بازگو نماید .
با لینک سورو وب در بلاگ سیاورشن این سایت به همشهریان معرفی نمایید .
متشکرم
محرم فقط چهارراه فاطمیه
سلام. منو حسابی یاد عزاداریهای بندر انداختی. از وقتی که اونجا نیستم دیگه هیچ شب محرمی به دلم نچسبیده. روزگاری داشتیم دهه محرم توی شهرکمون. هی...
چند وقته ازت خبر ندارم. چطوری همشهری؟
سلام سیاورشن عزیز. تصمیم گرفتم چند صباحی را به دور از هیاهو و جنجال و وبلاگ نوسی بگذرانم. به وبلاگم سری بزن.
من فکر می کنم یک سری اشتباه هایی در عزاداری وجود دارد.مثل کارهای خرافی.من در هیچ کتابی ندیدم که این کارهایی که در محرم انجام می شود در بین مسلمانان صدر اسلام رواج داشته باشد.به نظر می رسد عزا داری در ایران سابقه اسلامی بودن ندارد.تنها در نسخه اصلی فیلم محمد رسول الله دیدم که پس از کشته شدن یکی از سران کفار زنان با لباس مشکی بدور کعبه می چرخیدندو به سر وسینه خود می زدند.اگر کتاب یا منبعی که نشان دهد عزاداری برای امام سوم شیعیان یک سنت اسلامی است به من معرفی کنید
سلام. مثل همیشه جالب بود. در ضمن با قهوه موافقم. و دیگه اینکه منم یه چیزی راجع به مراسم در تهران نوشتم که به یک کاربرد دیگرش که یه کم عجیبه مربوطه!
علاقه دارید هرروز آیاتی از انجیل را با ما مطالعه کنید؟سپاسگزارم از همراهیتان