فرهنگسرا خراب شد ولی من خوشحالم !

   وقتی نوزده سالم بود . در حالی که همیشه ورود برای عموم آزاد بود مرا به فرهنگسرا راه ندادند( فقط به خاطر ظاهرم)... معاون ارشاد گفت باقی ماندن فرهنگسرا در آن مکان اصلا اشکال شرعی داشت ... سازمان اوقاف هم گفته در جهت تجهیز  فرهنگسرای طوبی صدو پنجاه میلیون تومان می دهم ( از کجا؟ و چرا؟ از نظر شرعی ایراد ندارد؟) ... 

(تخریب شبانه فرهنگسرا ...عکس از حسن)

 این بالایی ها ربطی به خوشحالی من ندارند . از این خوشحالم که حس کردم هستیم.

***

  تشکر ویژه از دوستانی که تا به حال فرهنگسرای آوینی را ندیده بودند ولی فرهنگ وهنر را می شناسند  . مهرداد... مریم ....رضا... مرجان ...سهیک و  دیگر دوستانی که برای همکاری آمادگیشان را اعلام کردند . و نیز کسانی که بانظراتشان همراهمان بودند ... لطف شما فراموش شدنی نیست .

 به همشهری های خوبم ...حسن...کامیرا...عبدالحسین...صبرا ...نازنین... و ناخدا ( زحمت لوگوی مسابقه را او کشید ) هم خسته نباشید می گویم : نخسته !

***

 هرمزگان همچنان با کمبودها ، محرومیتها و تبعیض ها مواجه است . ضعف ها و زخم ها را نمی توان نادیده گرفت . بیائید در کنار علایقمان کمی به آنها  هم بپردازیم . حکایت فرهنگ سرا هر چند پایان تلخی داشت ولی این را به ما گوشزد کرد که : هستیم .

   کامیرا همیشه حرفی برای گفتن دارد ...ناخدا طرح می زند ...امیر نقش می کشد ....صبرا فریاد می زند ....نازنین نقد می کند ...حسنین عکس هایی دارند که حرف می زنند ...بقیه هم هستند  .... کافی نیست؟ امتحان می کنیم .دفعه بعد جدی تر و محکم تر .

***

  خوشبختانه روز به روز بر تعداد وبلاگنویسان هرمزگان افزوده می شود .بسیاری از آنان هم هنرمندان خوب استان هستند . سالها پیش روی جلد کتابی خواندم که : یک هنرمند باید بوسیله هنرش دردهای اجتماعش را بیان کند ....به نظر من، خوب است یک هنرمند بوسیله هنرش درد های اجتماعش را هم بیان کند . نه؟

***

  دوستی می گفت : اینقدر خودتان را محدود به هرمزگان نکنید بیائید و جهانی فکر کنید .گفتم : تعداد کسانی که جهانی فکر می کنند کم نیست . چه کسی از کوچه و محله و شهر من حرف می زند؟

***

   فرهنگسرا خراب شد ولی من هنوز خوشحالم .

   پریشانی این نوشته ها را بر من ببخشید .