گفتگوی رها با گروه مامبو لیوا

 رها دختری است آشنا به موسیقی و هنر او را از گفتگویش با گروه جهله می شناسیم او این بار هم به بندرعباس آمده و با حسین گردین و محمد محترم پناه سرپرستان گروه مامبو لیوا گفتگو کرده ، این گفتگو هر چند بیشتر درباره ی  آلبوم منتشر نشده ی مامبو مردجنوبی است ولی در میان آن حرفهای ناگفته ی  بسیاری از موسیقی مهجور هرمزگان به میان می آید که...

   در این وقفه بیست و چند ساله در آزادی موسیقی (قبل از آن موسیقی هرمزگان با گروه لیوا یا کارلوس و امثال استاد حبیب زاده در ایران شناخته میشد) موسیقی هرمزگان هم ضربه های بزرگی خورد . نه تنها سکوت و پسرفت بلکه دستبردها و اجراهای مبتذل خواننده های لس آنجلسی هم خود معضل دیگری بود و ما چه می توانستیم بکنیم ؟ جز سکوت؟* تا اینکه اوضاع تغییر کرد و جوانی به نام ناصر عبدالهی خودش را به هر زحمتی بود به پای تخت  رساند و کارش هم گرفت و ...او و تنی چند که بعد از او توانستند روزنه ای برای خود بیابند را می شود خوانندگان و موزیسن های سطحی موسیقی هرمزگان نامید...

  ولی موج تازه ای در راه است اگر ... موجی که مامبو لیوا ی ریشه دار و جهله آغاز می کنند و محمد شهسواری هم نیز ... و جوانان مستعدی که ارمغانشان برای مخاطبان موسیقی ایران حیرت خواهد بود .  هادی آرمین ، فاضل پیش ، نوید قویدل ، ابراهیم علوی ، بهمن افروزه و...

کاش این فایل صوتی را بتوانید گوش بدهید چون در بین گفتگو علاوه بر کارهای جدید گروه مامبو از موسیقی پاپ و مدرن دیروز تا امروز هرمزگان استفاده شده و تا حدودی شنونده را در حال و هوای موسیقی هرمزگان قرار می دهد... و البته  موسیقی اصیل بندرعباسی خود بحثی جداگانه می طلبد و به قول استادی گوشه گیر مسعود شجاعی : اگر مردم  دنیا این موسیقی را بشنوند دیوانه خواهند شد !

حسین گردین و محمد محترم پناه

  رها : آقای گردین من آهنگ های شما را که شنیدم متوجه شدم شما آهنگ های بسیار قدیمی بندرعباسی را بازسازی و تنظیم  جدید و امروزی کرده اید . هدف شما از این کار چه بود ؟

 حسین گردین : یکی از دلایلش وقفه بیست و پنج ساله ای بود که در آزادی موسیقی افتاد و باعث شد نسل جدید خیلی از آهنگ ها را نشنود و انتخاب ما هم بهترین و معروف ترین کارها را در بر می گرفت .کارهایی که قابلیت کار بیشتر را هم داشت .

رها : اسم گروه شما مامبو لیوا است . این اسم ریتم قشنگی دارد معنی این اسم چیست ؟

گردین: مامبو یک ریتم است که ریشه افریقایی دارد و در واقع افرولاتین است .موسیقی بندرعباس هم مهمترین وجه اش ریتم است که به همین ریتم بسیار نزدیک است . لیوا هم یک موسیقی و افریقایی است که به بندرعباس آمده و در مراسم عروسی و زار استفاده می شده است .

رها:چه شد که شما این اسم را انتخاب کردید؟

گردین: قبل از انقلاب یک گروه در بندرعباس بود که من و محترم پناه علاقه زیادی به آن داشتیم نام این گروه لیوا بود و یک آهنگ هم به همین نام داشتند . و ریتم ان شیش و هشت افریقایی بود ./ می خواند / لیوا ... لیوا ...و من حس کردم این فاصله ها را می شود با کلمه مامبو پر کرد /می خواند/ مامبو لیوا ...مامبو لیوا

رها: در بین کار های شما من ریتم های راک دهه ۶۰ و هفتاد و بلوز هم شنیدم چه شد که اینها را با بندری تلفیق کنید ؟

 گردین: خب ما به نوعی تحت تاثیر بزرگانی چون سانتانا ، اریک کلاپتن و پینک فلوید بودیم در حالی که ما فهمیدیم می شود موسیقی بندر را با موسیقی روز دنیا تلفیق کرد.

رها: در این تلفیق دچار مشکل نشدید ؟ بندری با مثلن کانتری راک ناهمخوانی نداشت ؟

 گردین: من فکر می کنم در ایران موسیقی بندرعباس و هرمزگان راحت ترین موسیقی است که می تواند با موسیقی دنیا حرکت کند . ریتم های بندری بسیار نزدیک به ریتم های مدرن دنیاست .همان ریتمی که با تومبا زده می شود به راحتی با دهل و کسر بندری هم اجرا می شود . قدرت موسیقی هرمزگان کار ما را آسان کرده است .

 رها: یک کار در بین کارهای شما هست به نام دختلوک (عروسکی دست ساز) که ریتم آن کانتری راک است . این شعر مال چه زمانی است ؟ و چرا کانتری راک ؟

گردین: این شعر متعلق به سالهای ۵۵ و ۵۶ است . نوع اکورد بندی آهنگ شبیه کارهای کانتری است یکی از قسمت های آخر هم موسیقی به سمت رگی می رود و ما فکر کردیم که جا دارد از موسیقی جامائیکا هم استفاده کنیم . خودِ فضای آهنگ و درس هایی که از کارهای دیگران گرفته بودیم باعث این امر شد .

رها: خب آقای محترم پناه شما خواننده این کار هستید . دلیل انتخاب این شعر چه بود ؟

محترم پناه: خب مضمون این شعر که به صورت داستان وار ادامه می یابد و از بی وفایی دو یاری است که از بچگی و بازیهای کودکانه با هم بوده اند . آهنگ آن هم فضای این را داشت که بست و گسترش یابد .

رها: معیار انتخاب اشعار و ترانه ها چیست ؟

محترم پناه: خب ترانه های مرحوم منصفی که انتخاب همه هست . ابرام حرف اول و آخر ترانه های بندر را می زند . در این آلبوم سه ترانه از ابرام داریم .

رها: مرد جنوبی که نام آلبوم شما هم هست یکی از این کارهاست درباره این شعر و ریتم و آهنگ و داستانش بگویید:

گردین: مرد جنوبی هم یکی از کارهای منصفی است . منصفی در هرمزگان به عنوان بنیان گذار ترانه و موسیقی مدرن است . مرد جنوبی هم داستان زندگی خود منصفی و عاشق شدنش و نرسیدنش و بازگشتش به خانواده و بچه های خودش است آنجا می گوید : هر چوک اگینی بی مُم شواتن   یه جای امن و آروم شواتن ...

ما در این کار از یک ریتم راک استفاده کردیم . یک مقداری هم تحت تاثیر استیو ریوان و اریک کلاپتن هست ؟/خطاب به محترم پناه/ درسته ؟

محترم پناه: کلن خب یک ایده بود . اینها هم کپی نیست می شود گفت برداشتی از کار اریک کلاپتن است .

رها: سه کار قدیمی را در آلبوم تان به هم وصل کرده اید . یارچِغِلو ، قد یاروم بلندن و یَِمبو سَعنَ . از یارچغلو بگویید شاعر و آهنگ اولیه اش که بوده ؟

گردین: ترانه سرای آن یکی از نوازنده های قدیمی است به نام آقای حسنی پور که کار تنظیم موزیک هم با خود ایشان بوده ، البته به نظر من خواننده این کار تاثیر بیشتری حتی در ایران داشته  آقای حسین قدسی نژاد که فکر می کنم موزیسن های قدیم او را به خوبی به یاد دارند . او خوشبختانه در آلبوم ما هم خوانده است .

رها: یار چغلو یعنی چه ؟

 یاری که خودش را فدا کرده، چِغل یعنی پرت کردن، البته آقای حسنی پور می گفت یارچغلو یک اسم است مثل یار محمد .

 رها: و یَِمبو سعنَ ؟

یَِمبو سعنَ یک اصطلاح افریقایی است . یعنی سلام و علیک ...این ترانه یک کار فولکور است که هر کسی آنرا ترانه خودش اجرا کرده، مثلن آقای حبیب زاده و حسین قدسی نژاد در قدیم با ترانه خودشان احرا کرده اند  ، ما هم برای اینکه کار تازه ای داشته باشیم از ترانه آقای صالح سنگبر استفاده کردیم .

رها: آقای گردین موسیقی برای شما چه معنی دارد؟ و هدف شما از تلفیق موسیقی بندر با موسیقی دیگر نقاط دنیا چیست؟

گردین: ما می خواهیم ریتم مهجور هرمزگانی و بندرعباسی را به همه نشان دهیم . ریتمی که معمولن با آبادانی اشتباه گرفته می شود .

رها: چطور به این فکر افتادید که کارتان را منتشر کنید و چند وقت است که با هم کار می کنید ؟ گردین :مامبو لیوا اینطور شکل گرفت که سال ۷۸ من و آقای محترم پناه برای یک دوره آهنگسازی به تهران رفته ودیم و دیدم که آنجا بچه های تهران دارند کار می کنند و ما هم گفتیم ما چرا کار نکنیم دوره را نیمه کاره رها کردیم و آمدیم مامبو لیوا را راه انداختیم . و هم اکنون در مامبو  من (گیتار بیس) آقای محترم پناه (گیتار لید و خواننده)  وحید رحیمی(کیبرد و خواننده) و سعید محبی(پرکاشن) اعضا ثابت گروه هستیم .  

رها: سد راه پیشرفت موسیقی هرمزگان را چه می دانید ؟

گردین: کمبود سالن ، سن صدابرداری و اسپانسر و خیلی چیزهای دیگر کسی توقع حمایت هم ندارد و بچه ها خودشان دارند کار می کنند و واقعن پیشرفت هم کرده اند . ولی با این امکانات کار کردن خیلی سخت است . برای رفتن به مرکز هم هزینه زیادی لازم است . البته این نه تنها مشکل ما بلکه بچه های دیگر شهرستانها هم همین مشکلات را دارند . از نظر امکانات ایران یعنی تهران ! ولی ما چون یک گروه هستیم نمی توانیم این هزینه ها را فراهم کنیم . یکی مثل ناصر عبدالهی خودش به تنهایی می رود و مشکلی ندارد ولی برای گروه کامل سخت است . ما یک گروه هستیم . حالا به هر سختی بود اولین آلبوم را آماده کرده ایم ،که شاید بتواند این تاثیر را بگذارید و شنونده های خودش را پیدا کند .

رها: آلبوم مرد جنوبی از گروه مامبو لیوا کی منتشر می شود ؟

گردین: فکر کنم تا آخر سال مجوزش را بگیریم ولی احتمال اینکه به سال آینده هم موکول شود زیاد است .

رها: به امید اینکه از حمایت های بیشتری برخوردار شوید ، آلبومتان هر چه زودتر منتشر شود و خیلی متشکر از وقت هر دوی شما !

 ..............................................................................................................................

پ ن*:  ( یکی از عواقب جالب این دستبرد ها هم این است که در آلبوم جدید مامبو ترانه قد یاروم بلندن باید برای گرفتن مجوز همین بیتِ قد یاروم بلندن   شیرینن مث قندن  حذف شود چون آنطرفی ها از این ترانه استفاده کرده اند حال انکه این ترانه در هرمزگان قدمتی بیش از سی سال دارد که در فایل صوتی این گفتگو هم می توانید آنرا با اجرای مرحوم منصفی بشنوید و ببینید که میان ماه من و ماه آُسمان ...)

پ ن دوم : فایل صوتی گفتگو از سایت هرمزگان 

پ ن سوم : این گفتگو از فایل صوتی برگرفته ، خلاصه و مثلن ویرایش شده ...

پ ن چهارم : در تلفظ  یَِمبو سَعنَ عین را زیاد جدی نگیرید ...

پ ن آخر : منبع: روز هفتم !