مجسمه های شنی و صخره ای و ...

   جشنوراه مجسمه های شنی (و صخره ای) که البته  قرار هم نبود جشنواره باشد و آخرش هم جشنواره نشد . در جزیره ی زیبای هرموز به انجام رسید.

از این لذت بردم . ایمان کیخا و بی بی گل  

اثر احمد کارگران 

جباری و مجسمه اش که دل کندن از آن برایش خیلی سخت بود . او آخرین نفری بود که کارش را رها کرد .

باز هم قسمتی از ایمان کیخا و اثر زیبایش 

 این هم کار زیبای دوستان هنرجوی دانشگاه هنر زاهدان (عکس نمی تواند حق مطلب را ادا کند کار زیباتر از اینهاست ) 

  مشکل اساسی بچه ها فرو ریختن مجسمه ها بود که باعث می شد کارها از سی چهل سانتی متر بالاتر نرود و این کارها را محدود می کرد . در حالی که آقای درگاهی می گفت یک نوع اسپری نگهدارنده برای همین کار وجود دارد که می شود مجسمه ها را تا ارتفاع دومتر هم بالا برد.

***

  در پست های بعدی از جزیره هرموز، زیباییها ، ثروتهای طبیعی و مشکلاتش  می نویسم .

  درباره ی جشنواره در هرا بخوانید .