سیاورشن

فرهنگ و هنر هرمزگان

سیاورشن

فرهنگ و هنر هرمزگان

متن مقاله توهین‌آمیز البیان درباره‌ی علی دایی!

پس از بازی ایران با امارات متنی در روزنامه البیان به چاپ رسید که حاوی نکات توهین‌آمیزی نسبت به علی دایی سرمربی تیم ملی ایران بود. برخی رسانه‌های کشورمان به گوشه‌هایی از این متن اشاره کردند. اما متن کامل در هیچ رسانه‌ای یافت نشد. دایی گفت: نوشته‌ی البیان برایم اهمیتی ندارد. کفاشیان گفت: به کنفدراسیون شکایت می‌کنیم!

رسانه‌های ما توان پاسخ‌گویی به البیان را ندارند. به راستی کدام یکی از رسانه‌های ما قدرت مقابله با رسانه‌های قوی منطقه را دارند؟ البیان یک رسانه‌ی قوی و با سابقه در دنیای عرب است. یادآوری می‌کنم که در قضیه مجله نشنال‌جئوگرافی این وبلاگ‌نویسان بودند که توانستند حرکتی انجام بدهند، و نه هیچ رسانه‌ای!

به هر حال این متن کامل فیصل قاسم است که در البیان منتشر شده. فکر می‌کنم خود ما باید با رفتاری مناسب با این اتفاق برخورد کنیم. اگر پاسخی دارید می‌توانید در این صفحه بنویسید و یا به شخص نوسنده ایمیل کنید. البته اگر قرار است متن شما هم شبیه متن فیصل باشد، سکوت بهتر است. رفتاری در شان ایرانی بودنمان داشته باشیم! 

 

آقای علی دایی!

 بازی یک طرف و مربی تیم ملی ایران یک طرف! مربی‌ای با رفتاری عجیب که خارج از احلاق ورزشی است. به طوری که در وهله اول فکر می کردی که او مریض است و یا مشکلی در تصمیم‌گیری و رفتارش دارد. گذشته‌ی او را خوب به یاد می‌آورم. چون من از کسانی بودم که زندگی ورزشی‌اش را از زمانی که در لیگ ایران بازی می‌کرد و از پرسپولیس به السد قطر آمد را دنبال می‌کردم.

زمانی او در میادین آسیایی خوب می‌درخشید و شما هم به یاد می‌آورید که آقای گل مسابقات جام ملت‌های آسیا در سال ۹۶ در امارت بود و البته همگی خوب به یاد داریم وقتی که در لیگ امارات در تیم الشباب بازی می‌کرد در حالی که بود و نبود او چندان فرقی برای تیم نداشت و حتی در زمانی مخل تیم بود. تمام هدفم از بیان این مقدمه این بود که بگویم او در زمانی بازی کردن به آن صورت [بزرگ] هم نبوده، بلکه بازیکنی بوده معمولی و گلزنی که مانند بسیاری از گلزنان، گلزنی می‌کرده است.

در بازی اول [امارات] مقابل تیم ایران، در تهران علی دایی دیوانه شد و نتوانست بر اعصاب خود مسلط باشد. او در مصاحبه‌ی تلویزیونی با یکی از کانال‌های محلی، بعد از بازی با استفاده از کلمات نامناسب به بازیکنان تیم کشورمان طعنه می‌زد و فکر می‌کرد تیمش بهتر بوده، در حالی که تیم ملی ایران چیز خاصی در آن بازی ارائه نکرد. و کسی که این بازی را دنبال کرده به این موضوع پی برده است که صحبت‌های او خارج از فوتبال است و هدف او پایین آوردن شان و منزلت تیم امارات بود تا حدی که صبر مترجم تیم تمام شد و با او به بحث و جدل کلامی پرداخت و او را شخصی مغرور توصیف کرد. و او این‌چنین است.

دیوانگی علی دایی (اسطوره فوتبال ایران). علی دایی به همین اندازه اکتفا نکرد و کارهای او ادامه داشت تا بازی بعدی در ورزشگاه النصر، هنگامی که رفیقش کریم باقری او را از یک شکست حتمی در بازی که سفیدپوشان[اماراتی‌ها] از اول تا آخر بر آن مسلط بودند و برد تیم امارات محتمل تر بود،نجات داد. در آن بازی یک بار احمد خلیل و بار دیگر عبدالرحیم بد شانسی آوردند. دایی به خاطر این نتیجه که خوابش را هم نمی‌دید، باید سجده شکر به درگاه خدا به جا می‌آورد.

او در طول بازی به چپ و راست می‌رفت و با دستش اشاره می‌کرد و بر سر همه داد می‌زد. انگار فقط اوست که در این دنیا از فوتبال سر در می‌آورد. او به همه معترض بود. به داور بازی، بازیکنان امارات و بازیکنان خودش.

هیچ بازیکنی در ایران نمانده که با او درگیر نشده باشد. از خداداد عزیزی گرفته تا علی کریمی که او را از تیم ملی کنار گذاشت و یک سری درگیری با برخی از مسئولین ورزش و بازیکنان و تلویزیون و روزنامه‌ها در ایران، که باعث شد روزنامه‌های ایران بر علیه رفتار او جبهه بگیرند.

علی دایی مغرور به این بازی‌هایش اکتفا نکرد. او در پایان بازی سعی داشت به یک پلیس که حامی و اسکورت داور بود حمله کند. زیبایی این اتفاق در این بود که پلیس دبی با درایت کافی و اخلاقی پسندیده، هیچ کدام با دایی درگیر نشدند علی رغم اینکه او قصد حمله کردن داشت.

برخی می‌گویند او واقعا به یک پلیس حمله کرده و او را هل داده و به روی زمین انداخته است. این اتفاق همه را ناراحت کرد. حتی بازیکنان ایران و بیش از همه جواد نکونام، که از این برخورد خیلی ناراحت شده بود. کلا رفتار و اخلاق اماراتی‌ها این‌گونه است و ما یاد گرفته‌ایم که اخلاق و رفتار شایسته را هدف اول‌مان قرار دهیم و در مرحله بعدی ورزش و پیروزی قرار دارد.

با وجود اینکه حمله به پلیس جرم محسوب می‌شود و پیگرد قانونی دارد. حال اگر این اتفاق در کشور دیگری رخ داده بود آقای دایی اکنون پشت میله‌های زندان نبود؟   

 

                                                                    به قلم فیصل قاسم faisalessa@gmail.com

                                                                                 

***

ترجمه از عربی به فارسی: [جاسم تمیمی]

ویدئوی مربوط یه بحث و جدل دایی با گزارشگر و مترجم اماراتی را هم پیدا کردم. البته این اتفاق مربوط به بازی ایران و امارت در امارات است که فیصل به اشتباه آن‌را مربوط به بازی در ایران ذکر کرده است. [از اینجا ببینید]

لینک در بالاترین]                                                                                  

                                 

نظرات 7 + ارسال نظر
چوک سورو پنج‌شنبه 14 آذر 1387 ساعت 10:03 ب.ظ http://suru.blogsky.com

سلام سیا ، نوشته فیصل قاسم چیز عجیبی نیست و ما شاهد چنین نوشته های در روزنامه های اروپای در باره مربیان مختلف هستیم و حتی بدتر از این ، متاسفانه ما ایرانیها به انتقادا ت اینچنینی عادت نداریم و ان را توهین قلمداد می کنیم .

اما علی دایی بقول بندریها :

کنارو سنگ دار از خودشن .

سلام. هر چیزی در اورپا اتفاق بیفتد به صرف اینکه اروپاست نمی‌تواند توجیه شود. من انتقادی در این متن نمی‌بینم. کاش نویسنده متن می‌توانست یک ایراد فنی از دایی بگیرد!
عرب‌ها خاطرات تلخی از دایی دارند. حالا او مربی تیم ملی است و این خاطرات تلخ می‌تواند برای عرب‌ها تداوم داشته باشد.

.... جمعه 15 آذر 1387 ساعت 05:43 ق.ظ

خالو جان سلام.
تلاش شما در راستای اثبات شان ایرانی بودن ستودنی ست. به دایی هم علاقه داری این هم درست , لحن زننده نگارنده البیان هم که پیداست , اما خب برخورد سر مربی تیم ملی انهم علی دایی که به واسطه زیستن در اروپا دست کم اگاه است به قانون مندی چرا در مقام پاسخگویی به خبرنگار (از عرب و فارس )رویکرد مودبانه ای ندارد ؟ حق مسلم خبرنگار تهیه خبر است . خودت در مورد نحوه برخورد دایی با خبرنگار عرب که لینکش را گذاشته ای نظر مساعدی داری ؟
از فوتبال بگذریم , ای کاش حدود دو ماه پیش زمانیکه پلیس فرودگاه دبی به منظور تفتیش به ان صورت بی شرمانه هموطنان بیچاره ما را تحقیر کرد چیزی می نوشتی و اعتراضی و...
جاییکه واقعیت ایرانی بودن در تمامی ابعاد مورد ریشخند , توهین و تحقیر قرار می گیرد نه صرفا بدست عرب اماراتی که خودی ها را می گویم مثلا جایی که وزیر دفاع دولت مهرورز در جلسه دیدار با بازنشستگان به اعتراض پخش سرود ای ایران جلسه را ترک می کند گیرم که به خط زر در حافظه اسمان جنوب بنگارند "خلیج همیشه فارس " چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم ؟ ها خالو ؟

سلام.
۱) ممنون متن شما بسیار پر بار است.
۲) من فقط در مورد نوشته‌هایم می‌توانم حرف بزنم و نه نانوشته‌ها
۳) شاید اگر به دایی علاقه نداشتم این مساله را پیگیری نمی کردم. حق با شماست.
۴) در مورد این ویدئو من مشکلی در رفتار دایی نمی بینم. و رفتار مترجم را غیر حرفه‌ای می‌بینم دایی نظر خودش را می‌گوید و مترجم حق اظهار نظر در مورد دایی ندارد. راستش با این ویدئو حال کردم. یک نگاهی به کامنت‌های این ویدئو هم بندازیم بد نیست.
۵) با بند آخر موافقم.

رحیمیان شنبه 16 آذر 1387 ساعت 09:13 ق.ظ http://www.rahimian.blogsky.com/

سلام
موفق باشید.

سسس شنبه 16 آذر 1387 ساعت 02:20 ب.ظ

کوبیدن اسطوره های ملی ما کار پسندیده ای نیست هنوز هم توی تیم ملی بهتر از علی دایی رو نداریم

نوید صالحی یکشنبه 17 آذر 1387 ساعت 02:39 ق.ظ http://navid.blogsky.com

سلام. من در متن البیان هیچ گونه توهینی نمی بینم .
خودت قضاوت کن علی دایی لهن تند و توهین آمیز و پر خاشگری ندارد؟
علی دایی در دوران بازیگری و مربی گری اش با کسی که درگیر نشده خواجه حافظ شیرازی است؟
زمانی که مربی سایپا بود همه بازیها بلا استثنا بعد از بازی همه را متهم می کرد الا خودش از مربی و بازیکنان حریف بگیر تا داور و زمین و ...
همه انتقادها که نباید فنی باشد اخلاق غیر ورزشی داشتن انتقاد ندارد؟؟
شما گفتید آن درگیری مربوط به بعد از بازی در امارات بوده . در بازی با امارات در ایران نیز در کنفرانس مطبوعاتی در وسط صحبت مربی امارات با لحن تند و بی ادبانه ای پرید و حرفش را قطع کرد.
در اینکه او بهترین بازیکن و اسطوره ملی است شکی نیست اما در همه جا اگه بهترین باشی و اخلاق نداشته باشی مثال گاو نه من شیرده است . نداشتن اخلاق ورزشی نه تنها باعث از دست دادن محبوبیت ملی است بلکه ممکن است آبروی ورزش یک مملکت را در سطح بین المللی مخدوش کند.
حال الحمدالله به نظر من آقای فیصل قاسم خیلی عاقل بوده که فقط شخص علی دایی را خطاب قرار داده چقدر سنگین بود اگه به جای علی دایی می گفت مربی ایران و یا ایرانیها...و بخواهد همه ایرانیها را زیر سوال ببرد.
پس علی دایی باید خیلی عاقل باشد که با این کارهایش آبروی یک مملکت را نبرد

سلام . به به دوست عزیز و ستاره سهیل!
۱) لحن تند با توهین آمیز تفاوت دارد
۲) دایی در زمان بازی فقط یک بار دیدم حرکت غیر ورزشی انجام بدهد آن هم در بازی دوستانه با مکزیک که داور را هل داد و دیگر هیچ. لحن تند او هم پس از جام جهانی در دوران مربی گری او ظهور کرد. که فکر می کنم حاصل یک عمر تخریب روحیه او بود . هر چند این هم توجیه پذیر نیست اما نظر من این است که در شکل گیری دایی پس از جام جهانی همه ما نقش داشته ایم.
۳) من هم تمام رفتارهای دایی را نمی پسندم اما اخلاق غیر ورزشی از دایی ندیده ام . او به اندازه کافی حرفه ای هست. مطمئن باش فیفا روی ورزشکاری که اخلاق ورزشی نداشته باشد اینقدر حساب نمی کند.
حرف در این باره زیاد است.

[ بدون نام ] یکشنبه 17 آذر 1387 ساعت 03:16 ب.ظ

وقتی اعراب اماراتی آنقدر گستاخ می شوند که به بهانه یک گزارش واهی مسافران ایرانی را لخت کرده و ... مسافران را هم می گردند و مسئولان ما هیچ اقدامی ( به عبارتی هیچ غلطی ) نمی کنند هیچ ، سرمایه داران ایرانی بیشتر و بیشتر در آنجا سرمایه گذاری می کنند ، دیگر چه انتظاری دارید > مگر همین آقای دائی در آنجا کارخانه نزده است پس دیگر چه انتظاری دارید .

خورک سه‌شنبه 19 آذر 1387 ساعت 07:38 ب.ظ http://khourak.blogsky.com/

آینه چون نقش تو بنموده راست
خود شکن آئینه شکستن خطاست

اگر بنا باشد هر رفتار زشتی را از طرف چهره های محبوبمان قبول کنیم و هر انتقادی به آنان را بی احترامی به این ملت بزرگ تلقی نمائیم باید در راه رسیدن به دمکراسی و آزادی سال ها در جا بزنیم. این توحین به من ایرانی نیست که تیم فوتبال امارات که روزی با نتیجه ی چهار به دو از تیم فوتبال ناقابل بندرعباس می باخت اکنون می تواند تیم ملی ما را به لرزه در آورد و سرمربی ما با کمال ... اظهار می کند ما در یک کلاس دیگری بازی می کنیم؟ یا شاید این را از آنجا توحین به خود می دانیم که ما همه "اکنون" پرخاشگریم، پرخاش را در این دنیای بی عدالت حق خود می دانیم و اخیرن آن را زمینۀ فرهنگ چندین هزار سالۀ خود کرده ایم. شاید هم باید از دنیا بخواهیم که خود را با ما وفق دهد زیرا ما مثل همیشه از همه بهتریم و خود را با دیگران وفق نمی دهیم. سیا جان، ما خود برای توحین به خود کافی هستیم، نیازی به روزنامه نگار عرب نیست. من هم به خدا ایرانیم و عاشق این خاک.

سلام عزیزم
۱ـ برداشت من این بوده که نوشتم. به نظرم این نوشته نقد نیست و توهینه. هیچ جا ننوشتم این توهین به ملت ماست!
۲ـ اینکه تیم امارات ما را به لرزه در می اورد چیز ننگ آوری نیست. فوتبال همین است. هر کس کار کند پیشرفت می کند.
۳ـ به نظر من هم کلاس بازی امارات برتر از ایران بود و یکی از دلایل اینکه ایران بازی را توانست مساوی کند نیمکت قوی تر ایران بود.
۴ـمن هم با دایی موافق نیستم که سطح فوتبال ما از امارات بالاتر است و پیشتر در یادداشت تساوی با اعمال شاقه به آن پرداخته ام.
۵ـ در مورد پرخاش و پرخاشگری هم هر چه فکر کردم منظورت را نگرفتم. شاید مربوط به کم خوابی من باشد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد