رابطه نامشروع!

  با افزایش روز افزون کابران اینترنت در هرمزگان توجه بسیاری از جوانان به وبلاگ نویسی و وبلاگ خوانی جلب شده . مدتی است نشریات محلی هم با این عرصه آشنا شده اند و به استفاده از مطالب وبلاگها می پردازند. اگر این استفاده با رعایت اصول حرفه ای باشد حرفی نیست ولی در بعضی از موارد حتی انصاف هم رعایت نمی شود چه رسد به حقوق حرفه ای و حتی ابتدایی!
  چندی پیش امیر مطلبی با عنوان بندرعباس بیغوله ای به نام شهر نوشته بود که در آن به پاره ای از معضلات و مشکلات شهری بندرعباس پرداخته بود . مطلبی که پرداختن به آن و تهیه عکسش زحمت زیادی داشت . من هم با اجازه از امیر این مطلب را در وبلاگم نقل کردم . بعد از مدتی این مطلب بدون هیچ اجازه ای و با غلط های نگارشی فاحشی در نشریه تمدن هرمزگان به چاپ رسید . منبع هم وبلاگ سیاورشن نوشته شده بود . البته بدون درج آدرس ! ( پی گیریهای تلفنی امیر هم نتیجه ای نداشت . " باید با سردبیر صحبت کنید . فعلن تشریف ندارند ")
  و البته تمدن به همین هم بسنده نکرد و چندین مطلب از دیگر وبلاگها در شماره های دیگرش هم چاپ کرد .
 نشریه مروارید مهر دو عکس از مجموعه کودکان افغان که در بندرخمیر تهیه کرده بودم را به قول عبدالحسین سلاخی کرد . سلاخی کردن هم که طبق معمول اجازه نمی خواهد . ذکر منبع نیاز ندارد و ...

خودتان مقایسه کنید !

  عکس های خودم به جهنم ! عکس هایی که از دوست هنرمندم حسن راستین در وبلاگم گذاشته بودم هم به همین سرنوشت دچار شده بودند . با این تفاوت که اسم حسن نقل شده بود . ولی نحوه استفاده ؟
بحث من ذکر منبع و نام بردن از شخص نیست . که این خود به قول دوستی بدتر است ! بحث این است که اخلاق حرفه ای رعایت شود . انصاف رعایت شود !
 اگر قرار است استفاده ای باشد باید متقابل باشد . منظورم از رابطه متقابل این نیست که مثلن نشریه بیاید و مطلبی از من نقل کند و در کنارش هم اسم مرا درشت بنویسد که فلان و چنان ! نه ! نشریه همان طوری که به سادگی از مطالب وبلاگها که اکثرن به سختی تهیه شده اند استفاده می کند . باید وبلاگ را به مخاطبانش بشناساند . که اصلن وبلاگ چیست . به چه کار می آید ؟ چه طور می توان یک وبلاگ ساخت ؟ ویا به هر نحو دیگری سطح وبلاگ نویسی استان را ارتقا دهد .(البته اگر در توانشان باشد.)
وبلاگ صاحب دارد . چاپ مطالب وبلاگ ها بدون اجازه ممنوع است . به حریم یکدیگر احترام بگذاریم .