تیم آرژانتین با مفتضحترین شکست تاریخ فوتبالاش [در جامهای جهانی از سال ۱۹۵۸] با نتیجه چهار بر صفر مقابل تیم جوان آلمان به کشورش باز گشت. اما از بازیکنان و مربی این تیم "دیهگو مارادونا" به مانند یک قهرمان ملی استقبال شد. ۲۰هزار نفر به پیشوازشان آمدند، رییس جمهور خانم "کریشنا فرناندز"خواستار ابقای مارادونا شد و "خوان کاباندی" عضو کنگره مجلس کشور آرژانتین خبر از تصویب ساخت مجسمه او داد. شما فکر میکنید دلیل این استقبال مردم و مسئولین چه بوده؟
در همین باره: [لینک خبر]
با سپاس
برای اینکه آقای مارادونا پیراهنش را امضا کرده تقدیم احمدی نژاد کرد.
به نظر من یک بار در دنیای پرهیاهوی فوتبال یک کار درست انجام شد. مارادونا مربی با ارزشی هست. خیلی از مربیان این جور هستند.برخی کشور ها فقط برد می خواهند. مثلا اگر مربی ۴ بازی ببرد اما یک بازی ببازد مربی را برکنار می کنند. مارادونا نشان داد مربی خوبی هست.و همه می دانند. در آرژانتین فوتبال به تکامل رسیده .مثل خیلی کشورها نیست که با یک باخت همه چیز را تمام شده بدانند.مثل ایران تیم بازی ضعیف نشان می دهد اما بازی را می برد کسی چیزی نمی گوید بازی دوم هم همین طور سوم هم همین طور . اما چهارم می بازد . تمام روزنامه ها حالا یادشان می آید و همه مفسر می شوند. و مربی مقصر است .
مارادونا یک اسطوره مدرنه
متعلق به همه مردم جهان
در پوست و گوشت و خون فوتبال دوستان زندگی می کنه
اون در مقابل مافیای فوتبال ایستاد
سرزمین آرژانتین برای مارادونا هزینه کرده
اونها می دونن که اون به سادگی یک قهرمان نشده
اونها قهرمانها رو دوست دارن
خیلی از مردم دنیا قهرمانها رو دوست دارن
البته توی بعضی مملکتها ها قهرمانها رو به حمام می برن...
مطلب زیبایی بود
اشک در چشمانم جمع شد